گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام و

ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان

زخم دار است ٬  با ریشه چه می کنید؟   گیرم که بر سَرِ ِ این بام ٬ بنشسته در کمین پرنده ای
  پرواز را علامت ممنوع می زنید
  با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟ 
گیرم که می زنید ٬ گیرم که می برید 

 گیرم که می کشید 

با رویش نا گزیر جوانه چه می کنید؟ 

******* 
تمام بغض قناری ها ٬ صداتو ترسونده

اجاق ِ کینه ی پاییزی ٬  گل هاتو سوزونده تو اون ستاره ی خاموشی ٬ که خواب تو رو برده

پیام سرخ شقایق ها تو قلب تو مرده
چشمهات مثه شب بارونی

دلت پر از غم پنهونی  مثه پرنده ی زندونی

بخون به ناله ی دل  مثال تیغ گل زردم 

یک شعر خسته ی پر دردم 

 ببین که قایق امیدم

 نشسته بی تو به گِل

غم غریب کدوم غروبی  که عطر پاییز گرفته بوی تنت

نگاهت به سوی کدوم ستاره است  که قلب پاره است ٬ به زیر پیرهنت

من و تو چلّه نشین این ٬ شب پر  اندوهیم  من و تو سایه ی غمگین ٬ غروب رو بروییم

چرا به سفره ی ما دیگر
نشانی از نان نیست
به خاک غمزده ی شهرم  نمی ز باران نیست..

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: تمام بغض قناریها