پاکستان به کشتارگاهی بزرگ برای مردم هزاره تبدیل شده است 
صفحه اصلی تماس با ما عناوین مطالب پروفایل قالب سبز

چهار شنبه 21 سپتامبر 2011, بوسيله ى کابل پرس | افغانستان پرس

کابل پرس: تقریبا هر چند روز یکبار خبر از کشتار دسته جمعی مردم هزاره در پاکستان در رسانه ها نشر می شود. گروه های تروریستی مشخصا مردم هزاره را هدف قرار داده اند. روز گذشته بیش از 26 تن از مردم هزاره در جنوب غرب پاکستان و در اطراف شهر کویته یکجا کشته شدند. تروریست ها، قربانیان را از یک اتوبوس پایین کشیده و مستقیم به سر و صورت آنان شلیک کرده اند. هدف قرار دادن و کشتار یک گروه بر اساس وابستگی آنان به گروه قومی یا مذهبی خاص، ژنوساید یا کشتار دسته جمعی محسوب می شود. مردم هزاره در پاکستان با کشتار جمعی تمام عیار مواجه شده اند. آنان که بازماندگان قربانیان دوره ی جنایتکار معروف افغان عبدالرحمان می باشند و مجبور به ترک زادگاه خود شده بودند، همانند پدران و مادران خود، هنوز قربانی تروریست ها، گروه های افراطی و سایر دژخیمان دوره ی خود می باشند. درست روز عید فطر امسال مسلمانان نیز مردم هزاره هدف قرار گرفتند و 11 تن از آنان کشته شدند. سی و یکم ماه جولای امسال نیز، روز خونین دیگری برای مردم هزاره در کویته بود که بیش از 10 تن جانشان را از دست دادند. روز دهم همان ماه سه تن دیگر، روز 23 جون 4 تن، روز 16 جون یک ورزشکار معروف هزاره را از پای درآوردند، روز 18 ماه می 7 تن و تنها چند روز پس از انتشار خبر کشته شدن اسامه بن لادن، ده ها تن کشته و زخمی شدند.

آمار کشته و زخمی شدگان مردم هزاره در پاکستان، در چند سال اخیر به هزاران تن می رسد. سازمان های حقوق بشر برای مقابله با این کشتارهای دسته جمعی چندان فعال نیستند و جامعه جهانی نیز در این مورد سکوت اختیار کرده است.

http://kabulpress.org

 

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:


برچسب‌ها: نسل کشی
[ یک شنبه 14 اسفند 1390 ] [ ] [ شایان مهرستا (شب) ]

درباره وبلاگ

چه آسان شعر می‌سراییم و از انسانیت و حقوق بشر و صدها واژه‌ی از تداعی افتاده‌ی رنگین دیگر دم می‌زنیم. اما آن سوتر از دیوار بلند غرورمان، فراموشی‌مان و روزمرّه‌گی‌مان شعرها کشتار می‌شوند. انسانیت و حقوق بشر در گنداب‌ها دست و پا می‌زند و قاموسی به حجم تاریخ دور و نزدیک از واژگان زنده؛ گرد فراموشی می‌گیرد. چه ساده فراموش می‌کنیم مرگ «شعر» در جامه‌ی انسان را.. آری.. از شعرستانیم و از شعر بی‌خبر و از نزدیک‌ترین‌ها چه دورترین..
امکانات وب